Tolerancja braku tolerancji jest tc

Tolerancja braku tolerancji jest tchórzostwem." - Ayaan Hirsi Ali
dyskryminacja - ograniczanie przywilejów, praw, a nawet prześladowanie części społeczności, zwykle na tle rasowym, etnicznym, religijnym lub kulturowym
rasista - osoba, która wyznaje pogląd rzekomej wyższości jednych ras człowieka nad innymi
(Słownik Języka Polskiego)
W 1987 moi rodzice zdecydowali opuścić Polskę ze względów politycznych. Uważali że nie chcą żyć w systemie, który wykorzystuje swoich obywateli powodując biedotę i cierpienie. Było to dużo ryzyko, ale czystym szczęściem im - nam się udało przekroczyć granicę Austrii. Przez pierwsze dwa tygodnie żyliśmy zamknięci w obozie dla uchodźców "Flüchtlingslager Taiskirchen", z kratami w oknach, ochroną z ostrą amunicją patrzącą w naszym kierunku, zakazem wyjścia poza teren, i nie świadomością co nas czeka i jak długo tam będziemy. Spaliśmy na łóżkach wojskowych/polowych w hali z około sześćdziesiąt innymi uchodźcami z całego świata, odgrodzeni kocami i szmatami. Prywatność było obcym słowem. Ludzie z krzykiem i płaczem byli budzeni przez koszmary, przypominające z kąt uciekli. Proces przyznania nam stałego pobytu trwał ponad półtora roku. Jednak przez ten cały czas nie było żadnej pewności czy go dostaniemy. To jest okres kiedy nie wolno było rodzicom pracować, rząd Austriacki decydował gdzie mieszkamy i nas przeprowadzał co kilka miesięcy, w sumie siedem razy. Kwatery były tanie, w jednym nawet przez miesiąc tylko raz w tygodniu była woda; w innym w czwórkę dostaliśmy pokój jednoosobowy. Jedzenie dostawaliśmy przygotowane - kobiety przeważnie pomagały w kuchni. "Kieszonkowe" na miesiąc na osobę wynosiły tyle co teraz jest wartę 20 zł na polskie zarobki. Większość z nas szukało pracy na czarno - przeważnie to, czego inni nie chcieli robić za mniejsze pieniądze. Wszyscy (uchodźcy) mieliśmy te same problemy. Zdarzało się że niektórzy coś ukradli (tez z "naszego" polskiego grona); inni byli agresywni; z innymi były problemy wynikająca z nieporozumień. Dużo Austriaków było bardzo otwartych, miłych, gotów pomocy. Jednak inna część na nas patrzyła jak na coś gorszego: "Ausländerpack; Abschaum; Tschutschen; Gsindl; itp.", co w wolnym tłumaczeniu jest równo wartę "zagranicznymi wyrzutkami społeczeństwa i śmieciami"! Większość nie chciała mieć z nami do czynienia, bo "to nigdy nie wiadomo z takimi". Większość mojego dzieciństwa dorastałem ze świadomością, że jako Polacy, jesteśmy czymś gorszym. Byliśmy zawsze na straconej pozycji. Jednym z moich priorytetów było się nauczyć bezbłędnie i bez akcentu mówić po austriacku, aby po pierwszym zdaniu nie być deklasowanym jako (w niektórych przypadkach) "śmieć zagraniczny" i być traktowanym gorzej. Jak ktoś coś w szkole zepsuł, to palce nie jednego ucznia były kierowane na któregoś z nas - nas obcokrajowców. W gronie dorosłych nie było inaczej.
Mieliśmy szczęście, że nie odróżnialiśmy się wyglądem od ludzi na około, mieliśmy podobne tradycje i zaplecze kulturalne/religijne. Ludzie na nas nie zwracali uwagi - nie odczuwaliśmy dyskryminacji na ulicy. Był to też nasz świadomy wybór, aby zamieszkać w Austrii, więc staraliśmy się ile mogliśmy, aby nie "podpaść" i się integrować. Jednak "integracja" to jest iluzją, bo nikt swoich korzeni nie zapomina. Można tylko osiągnąć stan w którym sobie nie przeszkadzamy, obydwie strony tolerują różnice, nawet czerpią z nich korzyści. Patrząc na "Polonie" na całym świecie, Polacy są jak wszyscy inni obcokrajowcy poza swoim krajem: odnajdujemy swoich, podtrzymujemy nasze tradycje, trzymamy się naszego grona, mamy kilka przyjaciół krajowców, ale z reguły żyjemy swoje życia obok nich, nie jak oni (zawsze są wyjątki). Integracja jak to większość ludzi sobie ją wyobraża jest iluzją. Obcokrajowiec nie zamienia się w krajowca. Tylko jest proces dwustronny podczas którego się uczymy żyć bezkonfliktowo obok siebie. Druga a raczej trzecia generacja może zacząć twierdzić że są tubylcami.
Teraz sobie wyobrażam że pochodzę z bliskiego wschodu, mam inny kolor skóry, inny wygląd, inną religię, inne tradycje, inne pismo, dostosowany do innego klimatu, i innego stylu życia. Nie przyjeżdżam do Austrii lub Europy bo szukam czegoś lepszego, jednak bo wojna zniszczyła wszystko co posiadałem i już nie mam gdzie uciekać z moją rodziną. Jestem zmęczony, widziałem śmierć, gwałt, ludzi rozszarpanych na ulicy, i inne horrory wojny. Straciłem bliskich. Takich jak ja jest miliony, i wszyscy niechętnie opuszczamy nasz kraj, ale jest to jedyna opcja, aby uciec przed prawdopodobną śmiercią. My tej wojny tak samo nie chcieliśmy jak Europa swoich wojen - ale poza garstką polityków, większość z nas nie ma na to wpływu.
Przy takiej masie ludzi zawsze się znajdą źli, agresywni, desperaccy, nieobliczalni, nawet "terroryści" - z nerwami na końcu swoich sił. Głód, brak perspektyw, wędrówki tygodniami i życie w syfie, w jakiś tanich barakach, halach, lub namiotach tymczasowych, jeszcze pogarsza sytuacje. Do tego dochodzą Ci, którzy sprzedali wszystko co mają aby zapłacić za przewóz do Europy, gdzie są obiecywani pobyt i pracę, a zastają policję, pola namiotowe i groźbę deportacji. Wszyscy tacy będą potencjalnie stwarzali konflikty. Nie byli by ludźmi gdy by było inaczej. Ludźmi jak wszyscy inni na świecie, jak my. Jednak jest to mniejszość, na którą media szczególnie dokładnie patrzą, bo sensacje się zawsze dobrze sprzedają.
Mamy wybór (czy podczas tej wojny, czy innej): albo zamykamy granice dla uchodźców, albo im pomagamy przeżyć i sobie ponownie ułożyć życie. Gdy się decydujemy na pierwszą opcje, to musimy być świadomi, że jesteśmy współwinni za śmierć i cierpienie cywilistów. Druga opcja nie jest łatwa i wymaga współpracy wszystkich. Jednak pierwszy krok to jest zrozumienie, że jesteśmy wszyscy ludźmi i każdy z nas ma wady i zalety - osobiste jaki i na poziomie całych narodów.
Napisałem ten post i wybrałem język polski, bo jestem zaskoczony ile rasizmu, dyskryminacji, i braku tolerancji widzę w Polsce w ostatnich dniach na portalach socjalnych i innych mediach. Chciałbym tylko zauważyć i uświadomić, że wypowiedzi typu "Nie chcemy uchodźców w Polsce", co w większości jest równo warte wypowiedzi "nie chcemy muzułmanów w Polsce" jest dyskryminującą, w przełożeniu, rasistowską wypowiedzią, która podlega między innymi mentalności Hitlera, Hutu w Rwandzie, Ku Klux Klan-u, władz wspierających Apartheid w RPA, i teraz bardzo aktualne, ISIS-a. Nie wiem co jest bardziej straszne: ludzie którzy są tego świadomi, czy Ci którzy nie są.
Widocznie zapominamy lub nie jesteśmy świadomi, że to co się teraz w Syrii i podobnych krajach dzieje, też może trafić każdy inny kraj (i w przeszłości nas tez trafiło).
Pod koniec chciał bym jeszcze przypomnieć ubiegłoroczne referendum w Szwajcarii, w którym 50,3% populacji głosowało za ograniczeniem napływu obcokrajowców. Ciekawe w tym było, że szwajcarzy którzy żyli w środowisku z obcokrajowcami (duże miasta) w większości głosowało za napływem; małe miasta bez styczności z obcokrajowcami jednak się wypowiadały przeciw. Wyciągnijcie wnioski!
Jako podsumowanie mam nadzieje że pomogę co niektórym zrozumieć, że kraj, kultura, religia, i kolor skóry jest czymś, czego sobie nie wybieramy, tylko się w nich/z nimi rodzimy/w nich dorastamy. Nikt nie jest ani lepszy, ani gorszy na tle tych cech.

結果 (繁體中文) 1:

缺乏的容差值容差值是"— — 阿雅按安 · 希爾西 · 阿裡 tchórzostwem。歧視限制特權、 權利和社區，通常民族、 種族、 族裔、 宗教或文化甚至跟蹤部分種族主義者一人自稱信仰之一于其他人類種族涉嫌的優勢(波蘭文字典)W 1987 moi rodzice zdecydowali opuścić Polskę ze względów politycznych. Uważali że nie chcą żyć w systemie, który wykorzystuje swoich obywateli powodując biedotę i cierpienie. Było to dużo ryzyko, ale czystym szczęściem im - nam się udało przekroczyć granicę Austrii. Przez pierwsze dwa tygodnie żyliśmy zamknięci w obozie dla uchodźców "Flüchtlingslager Taiskirchen", z kratami w oknach, ochroną z ostrą amunicją patrzącą w naszym kierunku, zakazem wyjścia poza teren, i nie świadomością co nas czeka i jak długo tam będziemy. Spaliśmy na łóżkach wojskowych/polowych w hali z około sześćdziesiąt innymi uchodźcami z całego świata, odgrodzeni kocami i szmatami. Prywatność było obcym słowem. Ludzie z krzykiem i płaczem byli budzeni przez koszmary, przypominające z kąt uciekli. Proces przyznania nam stałego pobytu trwał ponad półtora roku. Jednak przez ten cały czas nie było żadnej pewności czy go dostaniemy. To jest okres kiedy nie wolno było rodzicom pracować, rząd Austriacki decydował gdzie mieszkamy i nas przeprowadzał co kilka miesięcy, w sumie siedem razy. Kwatery były tanie, w jednym nawet przez miesiąc tylko raz w tygodniu była woda; w innym w czwórkę dostaliśmy pokój jednoosobowy. Jedzenie dostawaliśmy przygotowane - kobiety przeważnie pomagały w kuchni. "Kieszonkowe" na miesiąc na osobę wynosiły tyle co teraz jest wartę 20 zł na polskie zarobki. Większość z nas szukało pracy na czarno - przeważnie to, czego inni nie chcieli robić za mniejsze pieniądze. Wszyscy (uchodźcy) mieliśmy te same problemy. Zdarzało się że niektórzy coś ukradli (tez z "naszego" polskiego grona); inni byli agresywni; z innymi były problemy wynikająca z nieporozumień. Dużo Austriaków było bardzo otwartych, miłych, gotów pomocy. Jednak inna część na nas patrzyła jak na coś gorszego: "Ausländerpack; Abschaum; Tschutschen; Gsindl; itp.", co w wolnym tłumaczeniu jest równo wartę "zagranicznymi wyrzutkami społeczeństwa i śmieciami"! Większość nie chciała mieć z nami do czynienia, bo "to nigdy nie wiadomo z takimi". Większość mojego dzieciństwa dorastałem ze świadomością, że jako Polacy, jesteśmy czymś gorszym. Byliśmy zawsze na straconej pozycji. Jednym z moich priorytetów było się nauczyć bezbłędnie i bez akcentu mówić po austriacku, aby po pierwszym zdaniu nie być deklasowanym jako (w niektórych przypadkach) "śmieć zagraniczny" i być traktowanym gorzej. Jak ktoś coś w szkole zepsuł, to palce nie jednego ucznia były kierowane na któregoś z nas - nas obcokrajowców. W gronie dorosłych nie było inaczej.我們很幸運，有 odróżnialiśmy 的周圍的人，我們有類似的傳統和文化和宗教。美國人不支付注意做我們不覺得在大街上的歧視。這也是我們有意識的選擇，住在奧地利，所以我們作為我們可以不到"podpaść"和集成。然而，"整合"它是一種錯覺，因為沒有人不忘自己的根。你只能達到一種狀態，你不打擾別人，雙方都能容忍差異，甚至獲得好處。看看世界各地的"Polonie"，波蘭人除了他們的國家的所有其他外國人一樣: 我們發現，我們支援我們的傳統，我們堅持我們的小組，我們有一些朋友，原住民，但作為一項規則我們生活在他們旁邊，不像他們 (總有例外)。集成大多數人想像這是一個錯覺。一個外國人並不會變成蘭花本機。只有雙面過程期間，我們學會彼此相鄰無縫地生活。第二和第三代可能開始爭吵起來，他們是當地人。現在想像我來自中東，我有不同的膚色，不同的外觀，不同宗教、 不同傳統、 不同的寫作，適應不同的氣候和不同的生活方式。不前往奧地利或歐洲，因為我要的東西更好，但因為當時的戰爭摧毀了一切，我有沒有地方逃避與我的家人。我累了，我看見死亡、 強姦、 人 rozszarpanych 在大街上和其他戰爭的恐怖。我失去了所愛的人。像我一樣是數以百萬計，和我們很不情願地離開我們的國家，但這是唯一的選擇，以逃避可能死亡。我們有這場戰爭，就像歐洲不想他們的戰爭 — — 但在少數政客，我們大多數人並沒有這種效果。這種大量的人總是找壞的有攻擊性，desperaccy、 nieobliczalni、 甚至是"恐怖分子"-神經在結束了自己的力量。饑餓、 缺乏前景，徘徊為周，生活在泥土裡，在一些低成本的小屋，帳篷或大廳，甚至惡化的情況。然後是那些賣一切他們不得不支付運輸到歐洲，在那裡他們是 obiecywani 和工作，和他們找員警，露營地和驅逐出境的威脅。所有這些將可能仍未被征服的衝突。本來否則時人。人類喜歡別人在世界中，我們一樣。然而，它是少數，媒體尤其是確切看，因為感覺總是很好賣。Mamy wybór (czy podczas tej wojny, czy innej): albo zamykamy granice dla uchodźców, albo im pomagamy przeżyć i sobie ponownie ułożyć życie. Gdy się decydujemy na pierwszą opcje, to musimy być świadomi, że jesteśmy współwinni za śmierć i cierpienie cywilistów. Druga opcja nie jest łatwa i wymaga współpracy wszystkich. Jednak pierwszy krok to jest zrozumienie, że jesteśmy wszyscy ludźmi i każdy z nas ma wady i zalety - osobiste jaki i na poziomie całych narodów.Napisałem ten post i wybrałem język polski, bo jestem zaskoczony ile rasizmu, dyskryminacji, i braku tolerancji widzę w Polsce w ostatnich dniach na portalach socjalnych i innych mediach. Chciałbym tylko zauważyć i uświadomić, że wypowiedzi typu "Nie chcemy uchodźców w Polsce", co w większości jest równo warte wypowiedzi "nie chcemy muzułmanów w Polsce" jest dyskryminującą, w przełożeniu, rasistowską wypowiedzią, która podlega między innymi mentalności Hitlera, Hutu w Rwandzie, Ku Klux Klan-u, władz wspierających Apartheid w RPA, i teraz bardzo aktualne, ISIS-a. Nie wiem co jest bardziej straszne: ludzie którzy są tego świadomi, czy Ci którzy nie są.Widocznie zapominamy lub nie jesteśmy świadomi, że to co się teraz w Syrii i podobnych krajach dzieje, też może trafić każdy inny kraj (i w przeszłości nas tez trafiło).在結束了，我想還記得去年的公民投票在瑞士，在 50,3%的人口投票限制外國人的流入。有趣，因為它是瑞士居住在環境與外國人 (大城市) 中最贊成流動人口;無接觸外國人，但發言反對它的到來的小城市。擴展您的應用程式!因為我希望能像一些瞭解那個國家，文化，宗教，和皮膚顏色的簡介是的東西你不能選擇，就像他們和他們本機/在他們雖然。沒有人是既不好也不惡化背景下的這些特徵。

結果 (繁體中文) 2:

不寬容的寬容是怯懦。“ -
阿亞安·希爾西·阿里歧視-
限制特權，權利，甚至迫害部分社區，平時種族，民族，宗教或文化的種族主義-
一個人誰自稱被指控的人的某些種族的優越性的觀點比其他（名詞解釋波蘭語言）。1987年，我的父母決定離開波蘭出於政治原因，他們認為，他們不希望生活在一個系統，利用其公民造成的貧窮和苦難這是一個很大的風險，但純粹的運氣給他們 -我們成功跨越奧地利的邊境為先。我們住關進了難民營，“FlüchtlingslagerTaiskirchen”與窗戶上的酒吧兩週內，真槍實彈的保護看在我們的方向，禁止超越地區，不知道什麼期望多久，我們將在那裡。我們睡在床的軍事/領域在與來自世界各地的約六十其他難民大廳等待毛毯和破布，隱私是一個外來詞。
人們尖叫和哭泣被噩夢驚醒了，喜歡的角度逃離。給予我們一個永久居留的過程持續了一年多。然而，這一切的時候有沒有把握，它會得到。這是當父母不准工作期間，奧地利政府決定，我們住的地方和我們進行了每隔幾個月，共七次。該的住宿很便宜，一個星期一次，甚至一個月只有一次是水; 在另四人我們得到了一個單間。我們得到了準備的食物-其中大部分是婦女在廚房幫助。每人每月“口袋”達多，因為它現在價值20茲羅提在波蘭的工資。我們大多數人尋求就業的黑色-大多是別人不想做更少的錢。所有（難民），我們有同樣的問題。它發生，有些人偷東西（也由“我們的”波蘭組）; 其他人攻擊性; 其他都是從誤解產生的問題。許多奧地利人的是非常開放的，漂亮的，願意提供幫助。然而，我們的另一部分在尋找更壞的東西：“Ausländerpack; Abschaum; Tschutschen; Gsindl等”，這大致翻譯同樣是控衛“洋棄兒和垃圾”！最不希望與我們打交道，因為“它從來不知道這樣的”。我的大部分童年的我長大的知識波蘭人是雪上加霜。我們總是處於劣勢。我的一個優先次序是學習完美和口音也沒有說話austriacku之後第一句並不deklasowanym如（在某些情況下）“洋垃圾”和待治療惡化。正如有人打破了東西在學校，一名學生的手指指向我們的一員-美國的外國人。在成年人當中是沒有什麼不同。我們很幸運，身邊有odróżnialiśmy外觀的人，也有類似的傳統和文化設施/宗教。
對我們這樣的人沒有注意-我們並沒有覺得在大街上的歧視。它也是我們的自覺選擇住在奧地利，只要我們能，我們盡量不去“吸引眼球”和整合。但是，“融合”是一種假象，因為一個人不忘記自己的根。您只能到達它們本身請勿打擾狀態，雙方容忍差異，甚至從中受益。縱觀“波尼亞”在世界各地，波蘭人像所有其他外國人了他們的國家：我們找到她，我們維持我們的傳統，我們保持我們的團隊，我們有朋友了幾個當地人，但一般過自己的生活在他們旁邊，沒怎麼他們（總也有例外）。因為大多數人想像它本身集成是一種錯覺。外國人變成了當地人。只有雙向的過程中，我們學會和平相處並排。第二代和第三代，而會開始聲稱他們是當地人。現在想像一下，我是來自中東的，我有不同的膚色，不同的外觀，不同的宗教，不同傳統，不同的腳本，適應不同氣候和不同的生活方式。
我不來奧地利和歐洲，因為我在尋找更好的東西，但因為戰爭摧毀了一切，我擁有的，我沒有在那裡逃離與我的家人。我累了，我看到了死亡，強姦，蹂躪的人在大街上，和其他戰爭的恐怖。我已經失去了親人。比如它是數以百萬計，而且我們不情願地離開我們的國家，但是這是有可能的死亡逃脫的唯一選擇。我們的戰爭只是不希望他的戰爭的歐洲-
但除了極少數政客，我們中的大多數並不影響它有了這樣一個大規模的人總是覺得憤怒，好鬥，絕望，不可預測的，甚至是“恐怖分子” -神經在年底他們的力量。飢餓，對未來失去信心，在泥土徘徊了數週和生活，在低成本的兵營，大廳或帳篷臨時惡化的情況。然後還有那些誰賣的一切，他們必須支付運輸到歐洲，在那裡他們答應留下來工作，並找到警察，野營和驅逐出境的威脅。所有這些將有可能他們創造的衝突。他們沒有給人們時，情況並非如此。人們像其他人一樣在世界上和我們一樣。但他們是少數，對此，媒體也密切關注，因為感覺總是很好賣。我們有一個選擇（或在戰爭期間，或其他）或關閉其邊界的難民或幫助他們生存和重新安排自己的生活。
當你決定了第一個選項，我們必須認識到，我們是串通一氣的死亡和痛苦cywilistów。第二個選擇是不容易的，需要所有的合作。但是，第一步是理解，我們都是人，我們都有自己的長處和短處-
個人如何以及在整個國家的水平，我寫這篇文章，我選擇了波蘭語，因為我很驚訝，我在波蘭多少種族主義，歧視和不容忍見在社交網站和其他媒體最近幾天。我只是想指出，實現像陳述“我們不希望在波蘭難民”，這主要是同樣值得聲明：“我們不希望穆斯林在波蘭”是歧視性的齒輪，種族主義言論，這是受（其中包括）希特勒，胡圖族的盧旺達其他事情的心態，三K黨項，當局在南非種族隔離的支持，現在大家非常關注的，ISIS-A。我不知道什麼是更可怕的。人誰是意識到這一點，或那些誰不顯然，我們忘記或不知道，現在的敘利亞和相似的國家去也可以打任何其他國家（和過去我們還去
）。在最後，他要我提醒去年的全民公決在瑞士，在那裡人口的50.3％，主張限制外國人的湧入投票。
有趣的是，誰住在一個環境中與外國人（大城市），瑞士，多數投票支持的湧入; 沒有與外國人接觸的一個小鎮，但是，被毀謗的。得出結論！作為總結，我希望我可以幫助一些了解，國家，文化，宗教和膚色的事情，而你沒有選擇，但它們/他們本地/他們長大。
沒有人是沒有更好或更壞具有這些特徵進行比較。

結果 (繁體中文) 3:

沒有容忍寬容是tchórzostwem”活動分子ayaan哈爾西·阿裡
歧視--限制特權、權利、和甚至迫害的社區,通常是基於種族、族裔、宗教或文化
rasista-任何人認為一個據稱優勢超過其他人類RAS
( 字典)
1987年,我國父母決定離開波蘭政治原因。 他們認為,他們不想生活在一個系統,利用其公民造成biedotę和痛苦。 這是一個風險,但很多與清潔幸福--我們設法越過邊界奧地利。 在最初的兩個星期,我們生活在一個難民營似乎陷於“flüchtlingslager"泰斯基興